ในจดหมายเหตฉะบับ ๑ ว่า เจ้าพระยาราชวังสันเสนี (ม๊ะฮ์หมูด) เปนผู้สร้างสุเหร่า สุหนีย์ กระดีย์ใหญ่ วัดแขก ริมวัดหงสาราม ไทย ในคลองบางกอกใหญ่ หลังเมืองธนบุรีศรีมหาสมุท สร้างเมื่อปีมะโรง นักษัตร นพศก จุลศักราช ๑๐๕๐ (พ.ศ. ๒๒๓๑) เจ้าพระยาราชวังสันเสนี (ม๊ะฮ์หมูด) ท่านผู้นี้ เป็นบุตรชายผู้ใหญ่ในท่าน เจ้าพระยารามเดโชชัย (น้อยทิป) นี้ (สงสัย ในหนังสือพระราชพงศาวดารว่า ชื่อ พระยาสีหราชเดโชไชย(ทิป) กล่าวในหนังสือพระราชพงศาวดารว่า พระยาสีหราชเดโชไชยทิปคนนี้ มีวิชาหายตัวได้ชั่วอึดใจหนึ่ง ผืดกัน) เจ้าพระยารามเดโชไชย (น้อย ยะทิปะ) ผู้นี้ ที่ได้เป็นเจ้าพระยานครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นข้าหลวงเดิม ในพระราชสำนักแห่ง พระบาทสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเจ้า กรุงลพบุรีศรีอยูยา ซึ่งมีพระนามสมญาว่า (ขุนหลวงละโว้) เจ้าพระยานครศรีธรรมราชผู้นี้ ที่ได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตอภัย ไม่มีพระราชอาญาอุทธรณ์ คือเป็นผู้ต่างพระเนตรพระกรรณ์ (ขุนหลวงละโว้) เพราะเหตุฉะนี้ บุตรชายผู้ใหญ่ในเจ้าพระยานครศรีธรรมราช จึงได้เป็นพระราชวังสันเสนี
พระราชวังสันเสนี (ม๊ะฮ์หมูด) ผู้นี้ ได้เปนเสนาบดีผู้ใหญ่แม่ทัพเรือ กรมทหารเรือ (น้ำเค็มน้ำจืด) คือเรือรบสมุทนาวา เพตรา กำปัน สลุบ สำเภา ใช้ในน้ำเค็ม แลเรือรบปากปลา หน้าราหู เหราคา แซ กันเชียง ที่ใช้ในน่านน้ำจืดนั้นด้วย
เจ้าพระยาราชวังสันเสนี (มะฮ์หมูด) เปนเสนาบดีในกรมทหารเรือ จึงได้กำกับทหารชาวฝรั่งเศส ๔oo คน ซึ่งรัฐบาลสยาม จ้างมารักษาป้อมวิไชเยนทร์ ณะปากครองบางกอกใหญ่ ท้ายเมืองธนบุรีศรีมหาสมุท และกำกับตราตราดูแลกำปันใบ เป็นเรือรบซึ่งรัฐบาลสยามซื้อมาจากกรุงฝรั่งเศส ๒ ลำ ………
หมายเหตุซ เป็นบันทึกประวัติศาสตร์ (จดหมายเหตุ)ของจุฬาราชมนตรีก่อน เปลี่ยนแปลงการปกครอง เขียนเป็นฉบับลายมือ ความหนาก็เกือบ 400 หน้า เล่มหนังสือโบราณขนาดกระดาษเล็กกว่า เอ 3 หน่อย ถ้าเป็นพ็อกเก็ตบุค ก็ประมาณเกือบ1000 หน้า เป็นการบันทึก เหตุการณ์สืบเนื่องมาตั้งแต่ สมัยท่านเฉกอะห์มัด พร้อมกับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ ชาติไทยที่ยืนเคียงคู่กับบทบาทของมุสลิมไทย มาตลอด จนถึงยุคสมัยของท่าน
Cr.Subakey Binkamit
