สำนักจุฬาราชมนตรี ประกาศกำหนดให้ วันอีฏิ้ลอัดฮา ฮิจเราะห์ศักราช 1444 ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ 29 มิถุนายน 2566 เพื่อให้พี่น้องมุสลิมทั่วประเทศได้ปฏิบัติศาสนกิจโดยพร้อมเพียงกัน
ตามที่จุฬาราชมนตรีประกาศดูดวงจันทร์ เพื่อกำหนดวันที่ 1 เดือนซุ้ลฮิจยะห์ ฮิจเราะห์ศักราช 1444 ในวันจันทร์ที่ 19 มิถุนายน 2566 เวลาหลังดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ซึ่งปรากฏว่า มีผู้เห็นดวงจันทร์ จึงกำหนดให้ วันที่ 1 เดือนซุ้ลฮิจยะห์ ตรงกับวันที่ 20 มิถุนายน 2566 และ วันอีดิ้ลอัฎฮา ฮ.ศ.1444 ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ 29 มิถุนายน 2566
วันอีดิ้ลอัฎฮา คือ วันที่ 10 ของเดือนซุ้ลฮิจยะห์ ซึ่งเป็นวันที่ถัดจากวันอะเราะฟะห์หนึ่งวัน และเป็นวันส่งท้ายของสิบวันแรกของเดือนซุ้ลฮิจยะห์ ที่การปฏิบัติศาสนกิจในวันดังกล่าว จะมีความประเสริฐที่สุด และอัลลอฮจะพึงพอใจที่สุด เพราะเป็นวันฮัจอักบัร (ฮัจใหญ่) นบีมูฮัมหมัด (ซ.ล.) กล่าวว่า”ไม่มีวันใดๆ ที่การปฏิบัติ (ความดีและศาสนกิจ) จะเป็นที่ชอบใจของอัลลอฮฺมากกว่าการปฏิบัติในสิบวัน (แรกของเดือนซุลหิจญะฮฺ) วันที่ประเสริฐที่สุด ณ อัลลอฮฺ คือ วันนะหัร (วันอีดิลอัฎฮา) ” วันนะหัรฺคือวันฮัจอักบัร ”
ถึงแม้ว่าอีดิ้ลอัฎฮา (ซึ่งเป็นวันอีดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในรอบปี และยิ่งใหญ่กว่าวันอีดิ้ลฟิฏรฺ) อิสลามจึงได้ผนวกเอาวันที่ 9 ซุ้ลฮิจยะห์ หรือวันอะเราะฟะห์ และวันที่ 11-13 ซุ้ลฮิจยะห์ หรือวันตัชุรีก เข้ากับวันอีดิ้ลอัฎฮาด้วย ดังนั้นเทศกาลวันอีดิ้ลอัฎฮาจึงมีทั้งหมด 5 วัน ด้วยกัน ท่านบี (ซ.ล) กล่าวว่า “วันอะเราะฟะห์ วันเชือดกรุบาน (วันอีดิ้ลอัฎฮา) และวันตัชรีกทั้งสามเป็นวันดีของเราชาวมุสลิม เป็นวันแห่งการกินและดื่มเพียงแต่อิสลาม ส่งเสริมให้ชาวมุสลิมที่ไม่ได้ทำหัจญ์ ถือศีลอดใน วันอะเราะฟะห์ นอกจากบรรดาฮุจญาต ที่กำลังทำพิธีกรรมอยู่ ณ ทุ่งอะเราะฟะห์ เท่านั้น ที่ส่งเสริมให้กินดื่มในวันนี้ เพื่อที่จะได้มีแรง ในการปฏิบัติศาสนกิจอันหนักหน่วงในพิธีฮัจย์
