ในช่วงสิบคืนสุดท้านของรอมฎอน จะต้องมีความเข้มข้นในการทำอิบาดะห์ใช่หรือไม่? เพราะอะไร? และให้ทำอะไรบ้าง?
สิบคืนสุดท้ายของรอมฎอนมีความสำคัญยิ่งนัก อาจจะเป็นสิบคืนสุดท้ายของการมีชีวิตบนโลกนี้ของเราก็ได้ การขวนขวายทำอิบาดะห์มากขึ้นในช่วงนี้ นอกจากจะเป็นผลดีกับตัวเองในการเตรียมเสบียงเพื่ออาคิเราะห์แล้ว ยังเจริญรอยตามซุนนะห์ของท่านนบี (ซ.ล.) ด้วย พระนางอาอิซะห์ มารดาแห่งศรัทธาชน (ร.ฎ.) รายงานในบันทึกของบุคคอรีและมุสลิม ความว่า : “เมื่อถึงช่วงสิบคืนสุดท้าย ท่านนบี (ซ.ล.) ได้ละการร่วมหลับนอนกับภรรยา ท่านทำอาบาดะห์ตลอดคืน และท่านได้ปลุกครอบครัวตื่นมาทำอิบาดะห์ด้วย”
เพราะในช่วงสิบคืนสุดท้ายของรอมฎอนนั้น หวังว่าจะพบกับคืนกอดัรอันมีความประเสริฐมากกว่าหนึ่งพันเดือน ซึ่งถ้าการทำอิบาดะห์ตรงกับคืนกอดัร ท่านนบี (ซ.ล.) สัญญาว่า โทษของเขาจะได้รับการอภัยทั้งสิ้น โดยท่านกล่าวว่า “ผู้ใดดำรงการละหมาดในคืนกอดัร อย่างมีศรัทธามั่น และมีความบริสุทธิ์ใจแท้จริง โทษของเขาที่ผ่านมาจะได้รับการอภัยโทษ” บันทึกหะดีษโดยบุคอรีและมุสลิม
สำหรับกิจกรรมที่พึงกระทำในช่วงสิบคืนสุดท้ายรอมฎอนคือ ให้ถี่มากไว้เรื่องการขอดุอาอ์ โดยเฉพาะดุอาอ์ที่ท่านนบี (ซ.ล.) ได้สอนพระนางอาอิซะห์ (ร.ฎ.) เมื่อพระนางถามท่านว่า : โอ้ศาสนทูตอัลเลาะห์ หากฉันได้พบกับคืนกอดัร ฉันจะกล่าวอะไร? ท่านตอบว่า “เธอจงกล่าวว่า : อัลลอฮุมมะ อินนะก้าอั๊ฟวุน ตุ้หิบบุ้ลอั๊ฟว่า ฟะอ์ฟุอันนี” (ข้าแด่อัลเลาะห์ พระองค์ทรงอภัยยิ่ง พระองค์ทรงรักการให้อภัย ทรงโปรดอภัยให้ข้าฯด้วยเถิด)
