อย่างที่สอง ทำให้ตัวเองผ่อนคลายจะได้ไม่เครียดเพราะเวลาที่เราอยู่ที่เดิมนาน ๆ โดยไม่ได้ออกไปไหน มักจะเกิดความเครียดตามมา ก็ต้องปรับเปลี่ยนด้วยการ จัดหมวดหมู่เพลงตามที่ชอบเพื่อจะได้ฟังต่อเนื่อง ทั้งเพลงสากล และโดยเฉพาะฟังเพลงไทยในเวลาคิดถึงบ้าน ดูหนัง ดูละคร ดูสารคดี ดูพวกเกร็ดความรู้ ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับเทคโนโลยีในโลกที่เปลี่ยนแปลงไป ข่าว และอ่านหนังสือ
อย่างที่สาม ทำในสิ่งที่ใจอยากทำ คือ โทรหาคนที่เรารัก คนที่เราคิดถึง คนที่เราห่วงใย ว่ายามนี้เขาเป็นอย่างไร บ้าง เหมือนกับที่ดิฉันกำลังเขียนเฟซบุ๊กอยู่ตอนนี้ เพื่อบอกกับทุกท่านว่า ตอนนี้ ดิฉันปลอดภัยและยังมีสุขภาพดี รวมถึงการได้คุยกับลูกที่เหมือนเป็นน้ำชะโลมใจให้ชุ่มชื่น ครั้งนี้ “น้องไปป์” ก็ต้องเรียนหนังสือออนไลน์อยู่ที่บ้าน ลูกก็มีเวลาคุยกับแม่มากขึ้น บางวันคิดถึงเราก็เปิดวีดีโอคุยกับลูก คุยกับญาติและคนใกล้ชิดมันก็พอทำให้วันเวลาแต่ละวันของเราหายคิดถึงและมีความสุขบ้าง
ทั้งหมดนี้ทำให้วันเวลาที่ดิฉันต้องเก็บตัวเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดจากโควิด-19 ไม่เครียดและไม่รู้สึกที่อยากจะออกไปข้างนอกมากนัก เพื่อให้เวลากับทัพหน้าเช่น แพทย์ พยาบาล ได้มีเวลาดูแลผู้ป่วยที่ติดโรค และทำให้จำนวนผู้ติดเชื้อ ชะลอลง จนกว่าจะมีวัคซีนที่ป้องกัน หรือมีวิธีที่จะทำให้ทุกคนปลอดภัย